Kornea Konisi (Keratokonus) Nedir?

Belirtileri, Nedenleri, Tanısı ve Tedavi Yöntemleri

Kornea konisi (keratokonus) nedir, neden olur, belirtileri nelerdir? Gözün öne doğru sivrilmesiyle görme bozukluğu yaratan bu hastalığın tanısı, risk faktörleri ve tedavi yöntemleri hakkında kapsamlı rehber.

Kornea konisi, tıpta keratokonus olarak bilinir ve gözün en dış tabakası olan korneanın incelerek öne doğru sivrilmesiyle ortaya çıkan bir göz hastalığıdır.

Normalde kornea yuvarlak kubbe şeklindedir ve ışığı düzgün kırarak net görmeyi sağlar. Ancak keratokonusta kornea incelir, şekli bozulur ve öne doğru koni biçiminde uzar. Bu durum ışığın retinaya düzgün odaklanmasını engeller ve görme bulanıklığına yol açar.

Hastalık genellikle ergenlik döneminde başlar ve yıllar içinde ilerler. Erken evrede sadece hafif astigmat ve miyopi şikâyetleri olabilir. Ancak ilerleyen dönemde gözlükle bile düzelmeyen ciddi görme bozuklukları ortaya çıkar.

Keratokonus nadir bir hastalık gibi görünse de aslında toplumda sanılandan daha yaygındır. Farkındalık eksikliği nedeniyle birçok vakada tanı gecikir. Erken teşhis konulmadığında ilerleyerek hastayı ciddi görme kaybıyla karşı karşıya bırakabilir.

Hastalığın nedeni tam olarak bilinmemektedir. Ancak genetik yatkınlık, alerjik göz hastalıkları, sürekli göz ovuşturma ve bağ dokusu hastalıklarının rol oynadığı düşünülmektedir. Ailesinde keratokonus olan kişilerde görülme riski daha yüksektir.

Keratokonusun belirtileri arasında sık değişen gözlük numaraları, bulanık görme, ışıkların etrafında hareler görme, gece görüşünde zorluk ve tek gözle bakıldığında görüntülerin gölgeli görünmesi sayılabilir. İlerleyen evrelerde korneada incelme daha belirgin hale gelir ve görme daha da bozulur.

Tanı için göz muayenesi yapılır

Keratokonus teşhisinde en önemli yöntem kornea topografisidir. Bu yöntemle korneanın şekli ve kalınlığı ayrıntılı olarak görüntülenir. Ayrıca pakimetri testi ile kornea kalınlığı ölçülür.

Tedavi hastalığın evresine göre değişir. Erken evrelerde gözlük veya kontakt lens yeterli olabilir. Özel tasarlanmış sert kontakt lensler görmeyi belirgin şekilde düzeltebilir. Daha ileri vakalarda korneanın dayanıklılığını artırmak için “korneal cross-linking” adı verilen yöntem uygulanır. Bu yöntem ilerlemeyi durdurabilir.

Çok ileri evrelerde kornea nakli gerekebilir. Kornea nakli, keratokonusun kesin çözümüdür ancak tüm hastalar için gerekli değildir. Son yıllarda yapılan araştırmalar sayesinde nakil oranları giderek azalmaktadır.

Kornea konisi, erken fark edildiğinde kontrol altına alınabilen bir hastalıktır. Bu nedenle göz şikâyetleri olan kişilerin düzenli göz muayenesi yaptırması çok önemlidir.

Sonuç olarak keratokonus, genç yaşlarda başlayan, ilerleyici ancak tedavi edilebilir bir göz hastalığıdır. Erken tanı, görme kaybını önlemenin en önemli yoludur.